(Eco)hydrologische gradiënten in het zandlandschap: functioneren, inrichting en beheer.

Gradiënten op de hogere zandgronden zijn beroemd om hun hoge soortenrijkdom aan flora en bijbehorende fauna. Ze vormen waardevolle overgangen van nat naar droog en van zuur naar gebufferd. Deze kwaliteiten staan echter in toenemende mate onder druk door verdroging, verzuring en eutrofiering. Gelukkig zien we dat deze gradiënten met gerichte maatregelen ook te herstellen zijn en dat juist gradiënten in staat zijn om de toenemende effecten van droge zomers en nattere winters op te vangen.

Gradiënten zijn er in allerlei soorten en maten, maar de manier waarop ze (eco)hydrologisch functioneren is in de basis vrijwel overal gebaseerd op dezelfde principes. Vanuit deze verrassende overeenkomsten zijn algemene maatregelen af te leiden voor herstel en beheer.

Aan de hand van een aantal voorbeeldgebieden gaan we kijken hoe deze gradiënten (eco)hydrologisch functioneren en wat dat betekent voor herstelmaatregelen en beheer.